301.dyon.pl




Lotnicy

Biografie

Wspomnienia

Inne teksty





str. 1 | 2


We wrześniu Stanisław Krzemiński dostał przeniesienie do 1586 Eskadry do Zadań Specjalnych, która w tym czasie stacjonowała we Włoszech, na lotnisku Campo Cassale niedaleko Brindisi. Tutaj odbył kolejnych sześć lotów operacyjnych, wykonując misje nad okupowaną Polską i Jugosławią. W listopadzie 1944 r. nastąpiło przekształcenie Eskadry w 301 Dywizjon Bombowy „Ziemi Pomorskiej” im. Obrońców Warszawy, toteż dalsza służba lotnika przebiegała w tej jednostce. Po zaliczeniu kolejnych siedemnastu lotów bojowych nad Północnymi Włochami, Polską, Grecją, Czechosłowacją, Jugosławią i Austrią, 7 lutego 1945 r. Stanisław Krzemiński ukończył swą pierwszą turę operacyjną. Podczas 34 misji w powietrzu spędził ponad trzysta godzin. W marcu przez Egipt i Maltę powrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie został skierowany na IX Kurs Lotników do Szkoły Podchorążych Piechoty i Kawalerii Zmotoryzowanej, który odbywał się w Crieff w Szkocji w okresie od 5 maja do 3 sierpnia 1945 r. Po jego ukończeniu otrzymał awans na sierżanta podchorążego ze starszeństwem od 1 sierpnia 1945 r.

Po szkoleniu, powrócił do latania. Swe wysokie kwalifikacje nawigatora poparte doświadczeniem bojowym, podnosił dalej w Empire Air Navigation School (Imperialnej Szkole Nawigacji Lotniczej) zlokalizowanej w miejscowości Shawbury w Anglii. Kurs trwający od 8 października 1945 r. do 1 lutego 1946 r. ukończył z czołową lokatą, jako pierwszy i jedyny nieanglojęzyczny prymus w historii tej szkoły. Przełożeni instruktorzy, oceniając umiejętności absolwenta, przyznali mu notę „Excellent” (doskonały), a ponadto w uwagach do oceny napisali: Najbardziej sumienny nawigator, który osiągnął wysoki poziom wyszkolenia i ukończył kurs z najwyższą lokatą. Jest wyjątkowo solidny i uważa się, że mając taką możliwość, byłby dobrym oficerem. Rekomendowany do wyróżnienia tytułem 1st Class Navigation Warrant. Tytuł ten, z numerem 109, Stanisław Krzemiński uzyskał oficjalnie 2 kwietnia 1946 r. W międzyczasie został awansowany na brytyjski stopień stały Warrant Officer (chorąży) ze starszeństwem od 5 grudnia 1945 r. Dowództwo Szkoły przedstawiło go także jako kandydata do Royal Meteorological Society (Królewskiego Towarzystwa Meteorologicznego). W poczet jego zagranicznych członków został przyjęty 19 kwietnia 1946 r.

Dalszą służbę lotnik odbywał w jednostkach transportowych, najpierw od maja do czerwca w No. 1665 Heavy Transport Conversion Unit (1665 Jednostce Przeszkolenia na Ciężkie Samoloty Transportowe), a potem w lipcu i sierpniu w No. 1333 Transport Support Conversion Unit (1333 Jednostce Przeszkolenia Wsparcia Transportowego). Swój ostatni lot wykonał 9 sierpnia 1946 r. na samolocie Halifax.

Podczas służby w Polskich Siłach Powietrznych na Zachodzie Stanisław Krzemiński spędził w powietrzu ponad 600 godzin. Latał samolotami: Anson, Wellington, Halifax i Lancaster. Za zasługi wojenne został odznaczony: trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Medalem Za Udział w Wojnie Obronnej 1939, czterema brytyjskimi gwiazdami: 1939-1945 Star, Air Crew Europe Star, France-Germany Star, Italy Star oraz dwoma medalami: Defence Medal i War Medal.

W maju 1947 r. Stanisław Krzemiński drogą morską przez Gdańsk powrócił do Polski. W październiku 1947 r. rozpoczął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego (przekształconym później w Akademię Medyczną). W lipcu 1952 r. uzyskał dyplom lekarza, a miesiąc później rozpoczął pracę w częstochowskim Szpitalu im. Marii Skłodowskiej-Curie. Był jednym z prekursorów badań cytologicznych w Polsce. W styczniu 1967 r. obronił pracę doktorską w Śląskiej Akademii Medycznej i uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. W 1990 r. został odznaczony Odznaką Honorową „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”, a w 2010 r. wybrany Laureatem „Honorowej Statuetki Biegańskiego 2010” przyznawanej przez Towarzystwo Lekarskie Częstochowskie osobom i instytucjom zasłużonym dla Towarzystwa i medycyny.

Zmarł 22 października 2014 r. 24 października został pochowany w grobie rodzinnym na częstochowskim cmentarzu Kule.

Opracowanie: Paweł Tuliński.


cofnij
str. 1 | 2





Jedynka | Lotnicy | Biografie | Wspomnienia | Fotografie