301.dyon.pl




Lotnicy

Biografie

Wspomnienia

Inne teksty





str. 1 | 2


Domański, w odróżnieniu od reszty załogi, postanowił pozostać we Włoszech na drugą turę lotów specjalnych. Tym razem latał z kpr. pil. Kazimierzem Wolskim, kpr. pil. Witoldem Raflewskim, plut. rtg. Bazylim Chmarukiem, sierż. bomb. Janem Lewandowskim, plut. mech. Pawłem Szejnowskim oraz kpr. strz. Adamem Proszkiem. 23 na 24 lipca 1944 r. lotnicy wystartowali z zadaniem zrzutu w północnych Włoszech, jednak ze względu na awarię jednego z silników tuż po starcie zdecydowali się zawrócić i lądować. Halifax rozbił się po przesmarowaniu pasa startowego (wpadł na stanowiska obrony przeciwlotniczej), jednak nikt z załogi nie odniósł obrażeń. Nocą z 1 na 2 sierpnia 1944 r. (był to dla Domańskiego 60 lot bojowy i 16 lot do Polski) załoga zrzuciła szczęśliwie ładunki dla podziemia, jednak w drodze powrotnej, nad miejscowością Szantes na Węgrzech ich Halifax został zestrzelony przez niemieckiego nocnego myśliwca. Domański wyskoczył na spadochronie i bezpiecznie opadł na ziemię. Po parugodzinnym ukrywaniu się wśród kukurydzy został schwytany przez węgierską policję, która przekazała go Niemcom. Po serii przesłuchań został przetransportowany do Stalagu Luft 3 w Żaganiu. 29 stycznia 1945 r. z obozem został ewakuowany na zachód, a 2 maja oswobodzony przez szkockich czołgistów. Domański już 10 maja 1945 r. został przetransportowany Lancasterem do Anglii. Po powrocie odbył krótki kurs odświeżający i przydzielony został do 304. Dywizjonu Bombowego "Ziemi Śląskiej", jednak szybko odszedł z niego (na własną prośbę) do 301 Dywizjonu "Ziemi Pomorskiej", który był wówczas jednostką transportową na Warwickach (potem Halifaksach). W 301 Dywizjonie pozostał do czasu jego rozwiązania, tj. do 18 grudnia 1946 r.

Flying Officer (porucznik) Ludwik Domański odznaczony był za męstwo wojenne Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari (nr 11556), trzykrotnie Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Z początkiem roku akademickiego 1947/48 wstąpił do Central School of Arts and Crafts w Londynie. Szkołę tę ukończył w roku 1950. Znalazł pracę przy organizowaniu wystawy "Festival of Britain" jako inżynier. W 1951 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i osiedlił się w Los Angeles. Pracował kolejno jako kreślarz i projektant w firmach Snyder Engineering Co., Seabord Engineering Co., Quinton Engineers, Wheeler & Gray, Joel Silverman & Associates oraz Denluck-Switzer-Associates. W ramach dokształcania niezbędnego w profesji inżyniera ukończył wieczorowy kurs na University Collage Los Angeles. Amatorsko grywał w turniejach szachowych, także samemu organizując takowe. W 1970 r. nauczył się pilotażu szybowcowego i przez szereg kolejnych lat latał sportowo, potem także jako instruktor. W 2001 r. wydał swe wspomnienia pt. "Moje loty do wolności". Obecnie Ludwik Domański mieszka w Coeur d'Alene w Kalifornii.

źródło: Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej dzięki uprzejmości p. Wojciecha Zmyślonego. Biografia na podstawie Domański L. B., Moje loty do wolności, Wydawnictwo - Biuro Tłumaczeń, Wrocław 2001.


cofnij
str. 1 | 2





Jedynka | Lotnicy | Biografie | Wspomnienia | Fotografie